از اهدافى كه بر عهدهى رهبران دين است معرفى بدعتگزاران و تبيين روش آنان است تا مردم گمراه نشوند. اين بيان بايد طورى صاحبان بدعت را معرفى كند كه هم ترفندهاى آنان شناخته شود و هم براى آيندگان راه روشنى ارائه شده باشد.
اميرالمؤمنين و حضرت زهرا عليهماالسلام در چندين مرحله اتمام حجت -كه شرح آن خواهد آمد- به خوبى مشت بدعتگزار را باز كردند كه هم با قرآن ضدّيت مىنمايد و هم گفتههاى پيامبر صلىاللهعليهوآله را زير پا مىگذارد و هم به آسانى به پيامبر صلىاللهعليهوآله دروغ و افترا مىبندد و هم به سادهترين مبانى قضاوت جاهل است و نمىداند از كه شاهد بخواهد و از چه كسى قَسَم طلب كند، و هم جهل مطلقى نسبت به همهى جوانب ديگر بر مغز او حاكم است كه حتى قادر نيست باطل خود را نيك جلوه دهد!
پس از احتجاجات اميرالمؤمنين و حضرت زهرا عليهماالسلام، ابوبكر و عمر بطورى خلع سلاح شده بودند كه رسماً گفتند: «ما قادر به مخاصمه با شما نيستيم و جواب شما را نمىتوانيم بدهيم، ولى بايد (به زور!) آنچه ما مىگوئيم انجام شود». وقتى اين اقرار را نمودند حقيقت تمام عيار جلوه كرد و بدعتگزار به خوبى معرفى شد و هدف حاصل گرديد.