به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز
حال و هوای نوروز باز هم در کوچه های شهر می پیچد. با این که دیگه نوروزها مثل نوروزهای قدیم نیست و مردم خیلی دل و دماغ درست و حسابی و شرایط مساعد برای خرید عید رو ندارن ولی خوب ،بالاخره همه یک حرکتی به خودشون میدن و حداقل با یک خونه تکونی ، سعی می کنن یک تحولی در زندگی ایجاد کنند.
امسال هم که بهار زودتر از زمستون اومد و خیلی خبری از برف و سرما در خیلی مناطق ایران نبود.
کلاً نوروز امسال یک سری فرق های اساسی با سال های قبلی داره و انگار باعث شده که حال و هوای سال نو خیلی بین مردم، پُرشور نباشه.
اگه دقت کرده باشید اینجور وقت ها که آدم از کار دنیا خیلی سر در نمیاره و انگار احساس می کنه زمونه خیلی باهاش یار نیست، بیشتر به یاد خدا میفته! چون اساسا بشر موجود غافل و بازیگوشیه و کم پیدا میشن افرادی که در حال خوشی و ناخوشی به یاد خدا باشند. خوب که نگاه می کنیم می بینیم که در زندگی به جای این که امیدمون به خدا باشه چشممون به دست این و اونه و انتظار گشایش کارها رو با تدابیر و نقشه های خودمون داریم!
تقارن این نوروز با فاطمیه فرصت خوبیست. به دلیل این که ایام فاطمیه در واقع از زمان هایی است که نسیم رحمت خداوند بیشتر می وزد و دعا و توبه و استغفار بیشتر به اجابت نزدیک می شود .
پس بیاییم در این نوروز با انقطاع از دنیا و مظاهر اون و در سایه سار رحمت ایام شهادت زهرای مرضیه سلام الله علیها با امام عصر پیوندی دوباره برقرار کنیم و پیشانی خود را به درگاه بندگی خداوند بیشتر بساییم.