به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز
نیایش آن حضرت در پناه جستن به خدا از زشتیهای اخلاق و افعال مذموم
خدایا! پناه میبرم به تو از شورِ آزمندی، و تندیِ خشم، و چیرگی حسد، و کم طاقتی و ناخرسندی از روزی مقدّر، و تندخویی و زیادهروی در لذت جویی، و پا فشاری بر باطل، و پیروی هوای نفس، و سرپیچی از راه راست، و فرو رفتن در خواب غفلت، و کوششِ بیش از نیاز، و برگزیدن باطل به جای حق، و پافشاری بر گناه، و کوچک نماییِ خطا، و بزرگ نماییِ طاعت.
پناه میبرم به تو از مفاخرت با ثروتمندان و توانگران و خوار شمردن درویشان و بد رفتاری با زیر دستان و ناسپاسی در حقّ آن کس که به ما نیکی کرده است.
خدایا! به تو پناه میبرم از یاری کردن ستمگر و خوار داشتن ستم دیده و درخواستِ چیزی که حقّ ما نیست و ندانسته سخن گفتن.
و به تو پناه میبریم از این که در دل خیال فریب کسی را بپروریم و شیفتهی کردار خود شویم و آرزوهای دور و دراز کنیم.
به تو پناه میبریم از بد سرشتی و ناچیز شمردنِ گناهانِ کوچک و این که شیطان بر ما چیره شود، یا روزگار ما را بیچاره و تیره روز گرداند و یا پادشاهی بر ما ستم ورزد.
به تو پناه میبریم از اسراف کردن و نیافتن روزی به مقدار نیاز.
به تو پناه میبریم از سرزنش دشمنان، و نیازمندی به همانندِ خود، و زندگی در سختی، و مردن بیتوشهی آخرت.
به تو پناه میبریم از بزرگترین حسرت، و سنگینترین ناگواری و بدترین تیرهبختی و بَد سرانجامی، و نا امیدی از پاداش نیک. و فرود آمدن عذاب.
خدایا! بر محمّد و خاندانش درود فرست و به رحمتِ خود، من و همهی مردان و زنان با ایمان را از آنچه گفته شد، در امان دار، ای مهربانترین مهربانان.