« مَعاشِرَ النّاسِ، عَدُوُّنا مَنْ ذَمَّهُ اللَّهُ وَ لَعَنَهُ، وَ وَلِیُّنا كُلُّ مَنْ مَدَحَهُ اللَّهُ وَ اَحَبَّهُ »

«هان مردمان! ستیزه‌جوی ما کسی است که خداوند او را ناستوده و نفرین فرموده و یاران و دوستان ما آنان اند که خدایشان را ستوده و دوست می دارد.»
در قرآن کریم افراد بسیاری هستند از اهل بدعت، شرک، کفر، فسق و گناهان کبیره که خداوند متعال آن‌ها را لعن و مذمّت کرده است؛ که همه‌ی این‌ها دشمنان پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله و اهل‌بیت علیهم السّلام هستند.
«وَ وَلِینا کُلُّ مَنْ مَدَحَهُ اللهُ وَ أحَبَّهُ»: دوست ما، هرکسی است که خدا او را مدح کرده و او را دوست دارد. خداوند کسانی را که مدح کرده و دوست دارد، بسیار زیاد هستند. تمام صالحان و متّقین و ابرار، با صفات مختلفی که در قرآن کریم آمده، کسانی هستند که خدا آن‌ها را مدح کرده است.
خداوند در سوره‌ی «هَل أُتَی» و هم‌چنین در سوره‌های مختلف قرآن کریم، اهل ایمان و اهل اعتقاد به آخرت را بسیار مدح کرده است.
تمام اینان دوستان ائمه علیهم السلام و کسانی هستند که سرپرستی ایشان را قبول کرده‌اند. «وَلِیُّنا» یعنی هم دوست و هم بالاتر از دوست و کسانی اند که تحت سرپرستی اهل بیت علیهم السلام هستند. دشمنان‌ هم کسانی هستند که خداوند در تمام آیات جهنّم آن‌ها را مذمّت و لعن کرده است.
تمام کسانی که خدا آن‌ها را لعن کرده، دشمنان رسول خدا صلی‌الله علیه و آله و اهل‌بیت علیهم السّلام هستند.


والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه