«مَعاشِرَالنّاسِ، الْقُرْآنُ يُعَرِّفُكُمْ أنَّ الْأئِمَّةَ مِنْ بَعْدِهِ وُلْدُهُ ، وَعَرَّفْتُكُمْ إنَّهُمْ مِنِّی وَمِنْهُ ، حَيْثُ يَقُولُ اللَّهُ فی كِتابِهِ : ( وَجَعَلَهَا كَلِمَةً بَاقِيَةً فِی عَقِبِهِ).(1)»
«هان مردمان! قرآن بر شما روشن می‌کند که امامانِ پس از علی، فرزندان اویند و من به شما شناساندم که آنان از او و از من‌اند؛ چراکه خداوند در کتاب خود می‌فرماید: ﴿ امامت را فرمان پایدار در نسل او قرارداد ﴾»
در این‌جا حلقه‌ی واسطه بین پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله و امیرالمؤمنین علیه السلام، وجود مقدّسه‌ی حضرت صدّیقه‌ی طاهره سلام‌الله علیها هستند که به ایشان اشاره‌شده است. «وَعَرَّفْتُکُمْ إنَّهُمْ مِنِّی وَمِنْهُ»: امامان از نوه‌های من هستند و از فرزندان او. قرآن کریم می‌فرماید: ﴿ وَ جَعَلَها کَلِمَةً ﴾: امام را کلمه‌ی وجودی قرارداد ﴿بَاقِیةً فِی عَقِبِهِ﴾: نشانه‌ای پایدار در پشت او و در صلب او. در تفاسیر گفته‌شده که «عَقِبِهِ» نسل امام حسینعلیه‌السّلام هستند.
در این‌جا پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله تفسیر و تأویل می‌فرمایند به این‌که این امامت یک نشانه‌ی خداست که پایدار و در صلب علی علیه‌السّلام است.
والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه
منابع:
1) الزّخرف (43): 28.
