« إمامَةٌ فيهِمْ قائِمَةٌ ، خاتِمُهَا الْمَهْدِیُّ إلی يَوْمٍ يَلْقَی اللَّهَ الَّذی يُقَدِّرُ وَ يَقْضی . »

« این امامت در میان آنان پایدار است و فرجام امامان، مهدی است و استواری پیشوایی تا روزی است که او با خداوندِ قدر و قضا دیدار کند [قیامت].»
«إمامَةٌ فیهِمْ قائِمَةٌ»: امامان و اوصیای پس از علی، از من و از علی هستند و خطّ امامت به‌واسطه‌ی آن‌ها برپا و باقی است.
«خاتم‌ها الْمَهْدِیُّ»: آخرین خطّ امامت، «اَلمَهدِیُّ» است. کسی که هدایت‌شده از جانب خداست. خطّ امامت پایدار است «إلی یَوْمٍ یَلْقَی اللهَ» تا روزی که مهدی خدا را ملاقات کند، یعنی تا روز پایان عمر شریف حضرت مهدی ارواحنا له الفداه و حکومت ایشان، این خطّ امامت باقی است.
«الَّذی یُقَدِّرُ وَ یَقْضی»: آن خدایی که همه‌چیز را تقدیر و حکم می‌کند، قضا و قدر به دست اوست.
آخرین نفری که بر خطّ امامت قرار می‌گیرد و امامت بر او برپاست «اَلمَهدِیُّ» است تا وقتی خدا را ملاقات کند که منظور از ملاقات خدا، مرگ است.
تا آن موقعی که حضرت مهدی علیه‌السّلام خدای مُقَدِّر و قاضی و خدایی که تقدیر و حکم می‌کند را دیدار کنند، این امامت باقی است.

والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه