« ألا وَ إنِّی أجَدِّدُ الْقَوْلَ : ألا فَأقيمُوا الصَّلاةَ وَآتُوا الزَّكاةَ وَأمُرُوا بِالْمَعْروفِ وَانْهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ . »

«هشدار که دوباره یاد می آورم: هان! نماز به پا دارید و زکات بپردازید و به‌ معروف فرمان دهید و از منکر بازدارید.»
گفته شد که برپایی نماز، غیر از نمازگزاری است. نمازگزاری یعنی خودمان عمل نماز را انجام دهیم، امّا برپایی نماز زنده نگه‌داشتن آن است.
این‌که پیش از نماز، اذان و اقامه می‌گویند، به خاطر این است که اعلام شود نماز برپاست. زکات پرداختنی است، ولی نماز بر پا کردنی است.
در تمام تعبیرات قرآن و روایات «صَلاة» به معنای مطلق ارتباط باخدا و دعاست. «زَکاة» به معنای مطلق انفاق مالی است؛ امّا بعدها که قانون نماز و قانون زکات تشریح شد، زکات خاص را هم مطرح کردند. زکات خاص برای طلا و نقره و غلات اربعه و انعام ثلاثه است؛ ولی این زکات‌هایی که رسول خدا صلی اله علیه و آله در این‌جا می‌فرمایند به معنای مطلق انفاق مالی است.

والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه