« فَأُمِرْتُ أنْ آخُذَ الْبَيْعَةَ مِنْكُمْ وَالصَّفْقَةَ لَكُمْ بِقَبُولِ ماجِئْتُ بِهِ عَنِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ فی عَلِیٍّ أميرِالْمُؤْمِنينَ وَالأوْصِياءِ مِنْ بَعْدِهِ ،الَّذینَ هُمْ مِنِّی وَ مِنْهُ »
«ازاین‌روی مأمورم از شما پیمان بگیرم که دست در دست من نهید در پذیرش آنچه از سوی خداوند عزوجل درباره‌ی علی امیرمومنان آورده ام و درباره ی اوصیای پس از او که از من و اویند.»
آن‌ها از من هستند ازنظر صُلب و نسل. من از آن‌ها هستم، برای این‌که اصلمان یک نور است و بقای دین، نبوّت، رسالت و امامت من، بستگی به فعّالیت و کوشش و وجود آن‌ها دارد. چون تمام حلال‌ها و حرام‌ها در یک مقام قابل‌بیان نیست، پس من مأمورم از شما بیعت بگیرم با من و با علی دست بدهید، که قبول کنید آنچه را که من از جانب خدا آورده‌ام درباره‌ی علی امیرالمؤمنین و اوصیای پس از او که آنان همه از من و از او هستند. «صَفَقَة» به معنای دست دادن و مصافحه کردن است.
والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه
