به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز

وَ رَحْمَتُهُ الْمَرْجُوَّةٌ وَ شَرائِعُهُ الْمَكْتُوبَةُ

وَ رَحْمَتُهُ الْمَرْجُوَّةٌ
یعنی فیه رَحْمَتُهُ الْمَرْجُوَّةٌ یعنی در قرآن کریم، امید به رحمت خداوند است. مَرْجُوَّاسم مفعول رجا است. راجی یعنی کسی که امید دارد. مَرْجُوَّیعنی کسی که به او و از او امید داریم.
رَحْمَتُهُ الْمَرْجُوَّةٌ
این مَرْجُوَّصفت رَحْمَتُهُاست. یعنی رحمت مورد امید از خداوند، قرآن کریم است. برای این‌که سرتاسر قرآن کریم رحمت مورد امید خداوند است؛ همه‌ی سوره‌هابا بِسْمِ ٱللّٰهِ شروع می‌شود. بِسْمِ ٱللّٰهِ کهبزرگ‌ترین اسم لفظی خدا است و بعد از آن ٱلرَّحْمٰنِاست که رحمت عمومی خداوند می‌باشد، نسبت به مؤمن و کافر، نسبت به جماد و گیاه و همه و همه؛ ٱلرَّحِيمِنیز نسبت به کسانی است که ایمان دارند. در قرآن هم داریم:
لَقَدْ جاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ اَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤمِنِينَ رَؤُوفٌ رَحِيمٌ
مَرْجُوَّةٌیعنی رحمت مَرْجُوخداوند در قرآن کریم است. تمام مردم همیشه می‌توانند به این رحمت، امید داشته باشند. یکی از رحمت‌ها این است:
قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ  الرَّحِيمُ
یعنی هر چقدر هم اشتباه کردید، جای برگشت دارد. حتی انسان واقعاً اگر موفق بشود دم مرگ از تمام گناهان گذشته اش توبه کند و برگردد، گناهانش بخشیده می شود. تمام آیات قرآن یا این آیه کریمه:

وَ إِذا سَأَلَکَ عِبادي عَنِّي فَإِنِّي قَريبٌ أُجيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ فَلْيَسْتَجيبُوا لي وَ لْيُؤْمِنُوا بي
اگر بالا سَر حضرت رضا علیه‌السلام نشسته باشید، این آیات نوشته شده است که من پنجاه سال پیش با تعدادی از شاگردانم آن‌جا رفته بودیم به صورت گروهی، این آیه را نشان گذاشتیم که هر وقت آنجا رفتیم این آیه را دیدیم، یاد یک‌دیگر کنیم و من هر دفعه که می‌روم آن‌جا به یاد دوستانم می افتم. یا آیه دیگر
وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرید
یا این آیه که
أَنَّ اللَّهَ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ
دوست نزدیک‌تر از من به من است ***** وین عجب تر که من از وی دورم
این رَحْمَتُهُ الْمَرْجُوَّةٌ یعنی تمام آیات قرآن کریم، رحمت مرجوه دارد. حتی در سخت‌ترین آیات که درباره‌ی عذاب حرف می¬زند، خداوند فرموده است اگر توبه کنید، إ‌ِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ؛ اگر یک تحقیق مختصری در آیات قرآن داشته باشیم، می‌ببینیم که خداوند این صفاتی را که آورده است مانند: رحمن، رحیم، غفار، عزیز، چه مقدار است و صفاتی مانند: ذو انْتِقام، عذاب کننده و... چقدر است. لذا می‌گوییم:
یَا مَنْ سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبهُ‌
ای کسی که اول رحمتت را بر مردم پخش می‌کنی و بعد غضبت را؛ آن غضبت را هم به خاطر مزاحمینِ رحمت پخش می‌کنی تا بروند کنار و رحمت بیاید.
وَ شَرائِعُهُ الْمَكْتُوبَةُ
راه‌های نوشته‌ی شده خدا
شرایع جمع شریعت است. شریعت یعنی راه؛ راه یعنی احکام؛ شریعت عیسی علیه‌السلام، شریعت اسلام.
وَ شَرائِعُهُ الْمَكْتُوبَةُ
مکتوب یعنی نوشته شده و واجب شده، البته وقتی می‌گوییم: مکتوب هم واجب شده هست، هم مستحب. اما معمولاً به واجبات می‌گویند. مانند:
كَتَبَ عَلى‌ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ یا كُتِبَ عَلَیْكُمُ الصِّیَامُ


وَالْحَمْدُ للَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ