به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
اَقُولُها عَوْداً عَلى بَدْءٍ وَ لا اَقُولُ ما اَقُولُ غَلَطاً، وَ لا اَفْعَلُ ما اَفْعَلُ شَطَطاً وَ ما اَنَا مِنَ الْكاذِبِینَ. فَاسْمَعُوا اِلَىَّ بِاَسْماعٍ واعِیةٍ وَ قُلُوبٍ راعِیةٍ
"اَقُولُها عَوْداً عَلى بَدْءٍ" این اصطلاح است. عود یعنی برگشتن. حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها می‌فرمایند: این تعاریف كه گفتم، تكرار می‌كنم. یعنی تكرار می‌كنم چیزی را كه حق است.
وَ لا اَقُولُ ما اَقُولُ غَلَطاً
این گفته‌هایم را تكرار می‌كنم و غلط نمی‌گویم.
وَ لا اَفْعَلُ ما اَفْعَلُ شَطَطاً
و كارهایی كه الان انجام می‌دهم، "شطط" نیست، یعنی گزاف نیست. حضرت می‌فرمایند: نه گزاف و زیاده می‌گویم و نه زیاد و گزاف عمل می‌كنم.
وَ ما اَنَا مِنَ الْكاذِبِینَ
و از دروغ گویان نیستم
به این جملات دقت کنید! پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در طول زندگی‌شان و زندگی حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها تا پایان عمر شریف‌شان كه هجده سال است، بارها فرموده‌اند:
فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّي وَ هِيَ رُوحِيَ الَّتِي بَيْنَ جَنْبَيَّ[1]
فِدَاهَا أَبُوهَا[2]
و با توجه به كارهایی كه پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله نسبت به حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها انجام می‌دادند و این در حضور و مقابل مردم بود. مانند این‌كه وقتی ایشان می‌آمدند، حضرت رسول صلی‌الله‌علیه‌وآله تمام قد بلند می‌شدند و احترام می‌كرند و در میان زنان می‌بوسیدند و سینه را می‌بوسیدند و می‌بوییدند و می‌فرمودند: كه من بوی بهشت را استشمام می‌كنم. لذا مشخص می‌شود كه حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها خیلی در فشار و سختی بوده‌اند كه می‌فرمودند:
وَ ما اَنَا مِنَ الْكاذِبِینَ
و از دروغ گویان نیستم
فَاسْمَعُوا اِلَىَّ بِاَسْماعٍ واعِیةٍ وَ قُلُوبٍ راعِیةٍ
ظرفی كه چیزی در آن بگذارند را می‌گویند: وعا؛ در خطبه غدیر نیز حضرت رسول صلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند:
وَ واعى عِلْمى[3]
یعنی من علم را در وعا -ظرف- علی -علیه‌السلام- قرار می‌دهم.
بِاَسْماعٍ واعِیةٍ وَ قُلُوبٍ راعِیةٍ
با گوش‌هاى نگهدار و دل‌هاى نگهبان
به چوپان می‌گویند: راعی؛ "وَ قُلُوبٍ راعِیةٍ" یعنی به قلب‌های‌تان مراجعه كنید و ببینید كه من چه می‌گویم. یعنی با قلوبِ راعیه، حرف‌های من را بشنوید.
وَالْحَمْدُ للَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ
[1] بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج27، ص: 63
[2] الأمالي( للصدوق)، النص، ص: 234
[3] سروش آفتاب، متن و ترجمه خطبه غدیر، ابتدای فراز چهارم
