به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
فَاِنْ تَعْزُوهُ وَ تَعْرِفُوهُ تَجِدُوهُ أَبِى دُونَ نِسائِكُمْ! وَ أَخَا ابْنِ عَمِّى دُونَ رِجالِكُمْ وَ لَنِعْمَ الْمَعْزِىُّ اِلَیهِ. فَبَلَّغَ الرِّسالَةَ صادِعاً بِالنِّذارَةِ
جالب است! حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها بعد از این كه آیه‌ی صدوبیست‌وهشت سوره‌ی توبه را درباره‌ی پدرشان قرائت فرمودند، ادامه می‌دهند:
فَاِنْ تَعْزُوهُ وَ تَعْرِفُوهُ
اگر نسبت پیغمبر را بفهمید و او را بشناسید
تَجِدُوهُ أَبِى دُونَ نِسائِكُمْ!
می‌بینید او پدر من است نه پدرِ زنان شما
یعنی فقط یك نفر هست كه می‌تواند ادعا كند، او پدرش است. من فاطمه -سلام‌الله‌علیها- هستم و پدرم محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله است. حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها بعد از این‌که پیغمبر را با یک آیه که مرتبط با رسالت‌شان و شأن تبلیغی ایشان است، معرفی می‌کنند و می‌فرمایند: ایشان حریص بود بر مردم و نسبت به مؤمنین رئوف و رحیم بودند. بعد ادامه می‌فرمایند: اگر نسبت او را بسنجید و او را بشناسید، می‌بینید كه او پدر من است نه پدرِ زنان شما؛
وَ أَخَا ابْنِ عَمِّى دُونَ رِجالِكُمْ
و او پسر عموی من است و نه مردان شما
خیلی معروف بود كه پیغمبر صلی‌الله‌علیه‌وآله بین بسیاری عقد اخوّت بست و همه منتظر بودند كه ببینند، خود ایشان با چه کسی عقد اخوّت می‌بندند و ایشان علی علیه‌السلام را به عنوان برادر خویش انتخاب می‌نمایند.
وَ لَنِعْمَ الْمَعْزِىُّ اِلَیهِ
آن‌كه به پیامبر نسبت داده شده، من هستم. من منصوب به او هستم. یعنی چه انتساب پر افتخاری که هم من دختر پیغمبر هستم و هم پسر عموی من با پیغمبر نسبت برادری دارد. این خود یك اصطلاح ادبی است. وقتی كه می‌خواهند بگویند: نسبت خوبی است، می‌گویند: "لَنِعْمَ الْمَعْزِىُّ اِلَیهِ" بعد حضرت می‌فرمایند:
فَبَلَّغَ الرِّسالَةَ
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله رسالت خویش را ابلاغ كرد.
صادِعاً بِالنِّذارَةِ
با صدای بلند و رسا انذار كرد، ترساند و هشدار داد.
وَ الْأَرْضِ ذاتِ الصَّدْعِ[1]
یكی از صفات زمین، صدع است. چون زمین درّه دارد، سوراخ دارد و صدا در آن می‌پیچید و آب در آن فرو می‌رود به آسمان می‌گویند:
وَ السَّماءِ ذاتِ الرَّجْعِ[2]
به خاطر این‌كه باران دارد و باران در طبیعت می‌چرخد. گفته‌اند: "ذاتِ الرَّجْع" یكی از اعجازهای تشبیهات قرآن كریم است. "وَ السَّماءِ ذاتِ الرَّجْعِ" یعنی باران در خود دارد. چرا به آن می‌گویند: "الرَّجْعِ"؟ برای این‌كه باران در طبیعت می‌گردد. می‌رود آسمان و باران می‌شود و به زمین می‌آید و دوباره تبخیر می‌شود و به آسمان می‌رود.
وَالْحَمْدُ للَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ
[1]الطارق (86) آیه 12
[2] الطارق (86) آیه 11
