«اَلَّذی ذَکرَ فی کِتابِهِ العَزیزِ، فَقالَ تعالی مُخْبِراً عَمَّنْ یُخالِفُهُ: ﴿ أَنْ تَقُولَ نَفْسٌ یا حَسْرَتا عَلی ما فَرَّطْتُ فی جَنْبِ اللَّهِ ﴾(1) »

«که در کتاب گران قدر خود [قرآن] او را یاد کرده و درباره‌ی ستیزندگان با او فرموده: ﴿مبادا کسی در روز قیامت بگوید: افسوس که درباره‌ی هم‌جوار و همسایه‌ی خدا کوتاهی کردم ﴾.»
خداوند متعال - درحالی‌که از مخالف علی علیه السلام سخن می‌گوید و خبر می‌دهد - می‌فرماید:﴿ یا حَسْرَتا عَلی ما فَرَّطْتُ فی جَنْبِ اللَّهِ ﴾: نکند مخالفان‌طوری عمل کنند که بگویند افسوس که من درمورد «جَنبُ اللهِ» کاستی نشان دادم و وظیفه‌ام را نسبت به «جَنبُ اللهِ» انجام ندادم.
پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله می‌خواهند بفرمایند که مخالفان علی علیه السلام در روز قیامت خواهند گفت:
﴿ یا حَسْرَتا عَلی ما فَرَّطْتُ فی جَنْبِ اللَّهِ ﴾: ای دریغ که من درباره‌ی همسایه‌ی خدا کاستی کردم، تفریط کردم، وظیفه‌ام را به‌درستی انجام ندادم.
وظیفه این است که بعد از رسول‌الله صلی‌الله علیه و آله ولایت، سرپرستی، دوستی و محبّت علی علیه السلام را داشته و اطاعت و گردن گذاری‌ ایشان را بپذیریم.

والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه
 

منابع:

1) الزّمر (39): 56.