«مَعاشِر النّاسِ، إنِّی أدَعُها إمامَةً وَ وِراثَةً فی عَقِبِی إلَی یَوْمِ القِیامَةِ»
«هان مردمان! اینک جانشینی خود را بهعنوان امامت و وراثت به امانت به جای میگذارم در نسل خود تا برپایی روز رستاخیز.»
در این جمله به دو نکته می توان اشاره کرد:
1 - امامت ائمّهی اسلام علیهم السلام پس از پیامبر اسلام صلیالله علیه و آله تا قیامت ادامه داشته و بُرد مسؤلیت ایشان تا قیام قیامت است. در برخی روایات آمده است که امیرالمؤمنین و امام حسینعلیهماالسلام پس از رجعت سالهای بسیاری حکومت میکنند. همهی آن حکومتها تحت اشراف حکومت امام زمان عجّل الله فرجه الشریف است.
این حکومت امام زمان عجّل الله فرجه الشریف و امام دوازدهم است؛ منتها ائمّه علیهم السّلام رجعت میکنند بهعنوان ادامه و کمک به حکومت ایشان.
پیامبر اکرم صلیالله علیه و آله میفرمایند:
«فی عَقَبِی إلَی یَومِ القیامَةِ»: در نسل خود تا روز قیامت؛ یعنی امامت ائمّهی علیهم السلام و درنتیجه اسلام و قرآن تا روز قیامت ادامه دارد.
در حدیث مشهور پیامبر اکرم صلیالله علیه و آله که شیعه و سنّی نقل کردهاند، میفرمایند: «حَلالُ مُحَمَّدٍ حَلالٌ أبداً إلَی یَومِ القیامَةِ، وَ حَرامُهُ حَرامٌ أبداً إلَی یَومِ القیامَةِ»(1) .
این فرمودهی حضرت نشانگر این است که دین و امامت و نبوّت ایشان تا برپایی قیامت ادامه دارد.
والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه