به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز

أَلا وَ قَدْ قُلْتُ الَّذِى قُلْتُ عَلى مَعْرِفَةٍ مِنِّى بِالْخَذْلَةِ الَّتِى خامَرَتْكُمْ وَ الْغَدْرَةِ الَّتِى اسْتَشْعَرَتْها قُلُوبُكُمْ وَ لكِنَّها فَیضَةُ النَّفْسِ وَ نَفْثَةُ الْغَیظِ وَ خَوَرُ القَناةِ وَ ضَعْفُ الْیقِینِ وَ بَثَّةُ الصَّدْروَ مَعْذِرَةُ الْحُجَّةِ

شیوه و رسم پیامبران و  ائمه صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین این بوده است که همیشه تذکر و هشدار می‌دهند و گاهی این تذکر با بشارت همراه است زمانی که حرف را می‌پذیرند و گاهی با انذار در زمانی که سرپیچی می‌کنند و برخی اوقات نیز با مهربانی این تذکرات را می‌دادند. بعد از وفات حضرت رسول صَلَّى‌اللَّهُ‌عَلَیهِ‌وَآلِهِ با این‌که اهل‌بیت علیهم‌السلام با چهار نوع حصر اقتصادی، علمی، سیاسی و عاطفی مواجه شدند[1]، اما باز حضرت زهرا عَلَیهِاالسَّلَامُ دست برنداشتند و با نا امیدی انذار می‌دهند و می‌فرمایند:
أَلا وَ قَدْ قُلْتُ الَّذِى قُلْتُ عَلى مَعْرِفَةٍ مِنِّى بِالْخَذْلَةِ الَّتِى خامَرَتْكُمْ وَ الْغَدْرَةِ الَّتِى اسْتَشْعَرَتْها قُلُوبُكُمْ
هان! همانا آن چه گفتم از روى فكر و اندیشه گفتم كه تنها گذاشتن من با روح شما آمیخته و بى‌وفایى و فریب، دل‌های‌تان را فرا گرفته است
"أَلا" به معنی هشدار است. یعنی می‌دانم مرا تنها می‌گذارید. "خَذْلَ" یعنی تنها می‌گذارید و کمک نمی‌کنید. "خامَرَتْكُمْ" هم به معنی خمیر مایه‌ی وجود شما شده است. "الْغَدْرَةِ" یعنی گول زدن؛ یعنی دل و اندیشه‌ای دارید که پُر است از حیله و اندیشه‌ی فریب دادن.
وَ لكِنَّها فَیضَةُ النَّفْسِ وَ نَفْثَةُ الْغَیظِ وَ خَوَرُ القَناةِ وَ ضَعْفُ الْیقِینِ وَ بَثَّةُ الصَّدْروَ مَعْذِرَةُ الْحُجَّةِ
لیكن سخنان امروزم به خاطر این است كه جانم بر لب رسیده و اندوهم ژرف و نیروى جانم كاسته و ایمان شمایان به سستى گراییده و اندوه و غصه‌ام فراوان و آنك بایسته است عذر شمایان را قطع و برهانم را تمام كنم
فَیضَ و فیضان یعنی جان و روح که حضرت می‌فرمایند: جانم به لب رسیده و غیظ و خشم من زیاد شده است. "بَثَّةُ" هم به معنای پخش شده است و اما "مَعْذِرَةُ الْحُجَّةِ" یعنی اتمام حجت کرده‌ام و عذری برای شما نمانده است.

وَالْحَمْدُ للَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ

[1] برای مطالعه بیشتر به مقدمه‌ی سوم همین سلسله مباحث مراجعه نمایید.