به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
{وَ كُنْتُمْ عَلى شَفا حُفْرَةٍ مِنَ النّارِ فَاَنْقَذَكُمْ مِنْها}، نَبِیهُ، تَعْبُدُونَ الْأَصْنامَ وَ تَسْتَقْسِمُونَ بِالاَزْلامِ، مُذْقَةَ الشّارِبِ، وَ نُهْزَةَ الطّامِعِ، وَ قَبْسَةَ الْعَجْلانِ، وَ مَوْطِئَ الاَقْدامِ.
در این‌جا حضرت زهرا عَلَیهِاالسَّلَامُ به آیه‌ای از قرآن اشاره می‌فرمایند:
وَ كُنْتُمْ عَلَىٰ شَفَا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ فَأَنْقَذَكُمْ مِنْهَا[1]
و شما بودید در لبه‌ی پرتگاهِ چاله‌ای از آتش و پیغمبر صَلَّى‌اللَّهُ‌عَلَیهِ‌وَآلِهِ شما را نجات داد
"حُفْرَةٍ" یعنی جایی که چاله و چاهی پُر از آتش است. {وَ كُنْتُمْ عَلى شَفا حُفْرَةٍ مِنَ النّارِ فَاَنْقَذَكُمْ مِنْها} آیه‌ی قرآن است و عبارت "نَبِیهُ" را حضرت زهرا عَلَیهِاالسَّلَامُ اضافه می‌فرمایند، یعنی پیامبر اکرم صَلَّى‌اللَّهُ‌عَلَیهِ‌وَآلِهِ شما را نجات داد.
تَعْبُدُونَ الْأَصْنامَ وَ تَسْتَقْسِمُونَ بِالاَزْلامِ
شما بت‌ها را عبادت می‌کردید و روزی خود را از تیرانداز‌ی‌های قمار بدست می‌آوردید. یعنی تیر اندازی می‌کردید که ببینید شانس‌تان چیست و روزی‌تان را از قمار بدست می‌آوردید که حرام بود.
مُذْقَةَ الشّارِبِ
یعنی جرعه‌ی کوچک هر نوشنده‌ای بودید. "الشّارِبِ" یعنی نوشنده‌ی آب؛ "مُذْقَةَ" یعنی به اندازه‌ی چشیدن که از ذوق می‌آید. ذائقه یعنی نیروی چِشنده؛ "مُذْقَةَ الشّارِبِ" بودید یعنی کوچک‌ترین قطره برای کسی بودید که می‌خواست بچشند. مانند یک قطره آبی که انسان تَه یک قاشق می‌گذارد برای چشیدن.
وَ نُهْزَةَ الطّامِعِ
یعنی لقمه‌‌ای کوچک برای شکارِ طمع‌کارها بودید. "الطّامِعِ" یعنی کسانی که طمع دارند و از هر چیزی یک لقمه بر دارند تا بچشند. "نُهْزَةَ" به معنی لقمه‌ی کوچک است. یعنی شما آن‌قدر کوچک بودید که طمع‌کارها شما را می‌چشیدند و از بین می‌بردند.
وَ قَبْسَةَ الْعَجْلانِ
خیلی از این عبارات، جزو ضرب المثل‌های ادبیات عرب هستند. "قَبْسَةَ" یعنی شعله‌های کوچک و "الْعَجْلانِ" از عجله می‌آید. یعنی شما کوچک‌ترین شعله روشن شتاب زده بودید. کسانی که شتابان می‌خواستند یک چراغی را بَردارند و در تاریکی مطلق بروند.
وَ مَوْطِئَ الاَقْدامِ
"مَوْطِئَ" از لغت وط می‌آید، یعنی برخورد کردند. "مَوْطِئَ الاَقْدامِ" یعنی محل برخورد پاهای مردم، به عبارتی شما آن‌قدر کوچک بودید که زیر پاهای مردم بودید.
وَالْحَمْدُ للَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ
[1]آل‌عمران (3) آیه 103
