به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
{كُلَّما اَوْقَدُوا ناراً لِلْحَرْبِ اَطْفَأَهَا اللّهُ}، اَوْ نَجَمَ قَرْنُ الضَّلالَةِ اَوْ فَغَرَتْ فاغِرَةٌ مِنَ الْمُشْرِكِینَ، قَذَفَ اَخاهُ عَلِیاً فى لَهَواتِها
این {كُلَّما اَوْقَدُوا ناراً لِلْحَرْبِ اَطْفَأَهَا اللّهُ[1]} آیهی قرآن است. یعنی هر چقدر که آتش را برای جنگ روشن کردند، خداوند آنها را خاموش کرد. اطفاء حریق یعنی خاموش کردن چیزی که آتش گرفته است.
كُلَّما اَوْقَدُوا ناراً لِلْحَرْبِ اَطْفَأَهَا اللّهُ
هر چقدر که آتش را روشن کردند برای جنگ، خداوند آنها را خاموش کرد
باز حضرت میفرمایند: خداوند خاموش کرد. یعنی خداوند متعال به وسیلهی پیغمبران و به وسیلهی صالحان، آتش روشن کردهی آنها را خاموش کرد.
اَوْ نَجَمَ قَرْنُ الضَّلالَةِ
هر چقدر شاخ ضلالت طلوع کرد؛ نجم، نجوم به معنای ستاره است که طلوع میکند. لغتش به معنای طلوع کردن و خود نمایی است. یعنی هر چقدر طلوع کرد شاخ ضلالت، زیرا که بزرگترین گروهی که در مقابل پیغمبران بودند، مشرکین بودند. چرا که پیغمبران مردم را به توحید دعوت میکردندو مشرکین مردم را به شرک و غیر خدا دعوت میکردند. لذا حضرت میفرمایند:
اَوْ فَغَرَتْ فاغِرَةٌ مِنَ الْمُشْرِكِینَ
هر چقدر یاوه میگفتند؛ مشرکین سه تا کار انجام دادند:
اول: آتش جنگ روشن میکردند.
دوم: شاخ گمراهی از طرف مشرکان و دیگران روشن میشد.
سوم: یاوه گوییهای مشرکین خود نمایی میکرد.
در مقابل این سه تا کار، خداوند و پیغمبر صَلَّىاللَّهُعَلَیهِوَآلِهِ چه کردند؟
قَذَفَ اَخاهُ عَلِیاً فى لَهَواتِها
"قَذَفَ" به معنای تیر انداختن است. یعنی وقتی تیر را به کمان میگذارند و رها میکنند میگویند: قَذَفَ. قَذَفَ یک اصطلاح دیگر هم دارد؛ وقتی کسی به زن پاکدامن نسبت نا روا بدهد، گویا یک تیر تهمت به او میزند که قرآن کریم میفرماید: کسانی که به محصنات یعنی کسانی که شوهر دارند و پاک هستند نسبت زنا میدهند که این گناه بزرگی است.
قَذَفَ اَخاهُ عَلِیاً فى لَهَواتِها
حضرت زهرا عَلَیهِاالسَّلَامُ میفرمایند: هر چقدر که این سه گروه کار میکردند، پیغمبر صَلَّىاللَّهُعَلَیهِوَآلِهِ برادرش علی عَلَیهِالسَّلَامُ را مانند تیری پُر سرعت که از کمان رها شود، میانداخت در میان آتشهای زبانهکش آنها.
فى لَهَواتِها
یعنی آتش زبانه کش و مشتعل.
وَالْحَمْدُ للَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ
[1]المائده (5) آیه 64