به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز

وَ انْحَلَّتْ عُقَدُ الْكُفْرِ وَ الشِّقاقِ، وَ فُهْتُمْ بِكَلِمَةِ الاِخْلاصِ، فى نَفَرٍ مِنَ الْبِیضِ الْخِماصِ

حضرت زهرا عَلَیهِاالسَّلَامُ در این‌جا می‌فرمایند که در أثر کارهای ابلاغ و تبلیغ پیغمبر اکرم صَلَّى‌اللَّهُ‌عَلَیهِ‌وَآلِهِ، عُقده‌ها و گِره‌های کفر و نفاق گسیخت و از بین رفت. بالاترین ضرر برای اسلام نفاق و شقیق بود. شقیق مردمی بودند که ظاهر و باطن‌شان با هم فرق داشت. اصل لغت کفر نیز به معنای پوشاندن است، اعراب به سرپوش‌هایی که روی غذا می‌گذارند، کفر می‌گویند به این جهت که روی غذا را می‌پوشاند. به چیزی که باعث پوشاندن گناه می‌شود نیز کفّاره گفته می‌شود.
انْحَلَّتْ عُقَدُ الْكُفْرِ
"عُقَدُ" به معنای گِره است. یعنی در أثر کلام پیغمبر صَلَّى‌اللَّهُ‌عَلَیهِ‌وَآلِهِ گره‌های پوشیدگی حقیقت منحل شد.
وَ فُهْتُمْ بِكَلِمَةِ الاِخْلاصِ

"فُهْتُمْ" یعنی دهان به سخن گفتن درآمد. حضرت زهرا عَلَیهِاالسَّلَامُ می‌فرمایند: در نتیجه‌ی فعالیّت‌های پیغمبر اکرم صَلَّى‌اللَّهُ‌عَلَیهِ‌وَآلِهِ شما به سخن درآمدید و کلمه‌ی إخلاص را گفتید. کلمه‌ی إخلاص چیست؟
أَشـْهـَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحـْدَهُ لَا شـَرِيـكَ لَهُ
یعنی در أثر فعالیّت‌های پیامبر اسلام صَلَّى‌اللَّهُ‌عَلَیهِ‌وَآلِهِ که بت‌ها را شکستند نیروی آنان را از بین بردند،‌ شما توانستید دهان باز کنید و کلمه‌ی إخلاص را بگویید.
فى نَفَرٍ مِنَ الْبِیضِ الْخِماصِ
زمانی که کلمه‌ی إخلاص را گفتید، در میان افراد معدودی که سپید روی و شکم تهی بودند که منظور خود اهل‌بیت علیهم‌السلام هستند و اصحاب‌شان که شکم تهی بودن زیرا که مال حرام و شبهناک نمی‌خوردند، لذا همیشه خالی بود. شماها توانستید در میان افراد کمی که بودند، بگویید
أَشـْهـَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحـْدَهُ لَا شـَرِيـكَ لَهُ
در حالی که تمام جامعه بت‌پرست بودند ولی در اثر کار پیغمبر صَلَّى‌اللَّهُ‌عَلَیهِ‌وَآلِهِ طوری شد که آن‌ها از بین رفت.

وَالْحَمْدُ للَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ