به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز
ارباب خدعه
لشکر معاویه در صفین مقابل لشکر امیرالمؤمنین علی علیه السّلام صف آرایی کرده بود شامیان شریعه ی فرات را گرفته و به دستور معاویه آب را بر لشکر امام علیه السّلام بسته بودند.
معاویه در برابر در خواست امیرالمومنین علی علیه السّلام برای باز کردن آب در میان سپاهش فریاد زد : شما آب را بر عثمان بستید به خدا قسم قطره ای آب به شما نخواهم داد تا تشنه بمیرید. آن گاه امیر المؤمنين علیه السلام به اشعث بن قتین و مالک اشتر دستور دادند که آب را باز کنند و آنان شجاعانه جنگیدند و موفق شدند.
اطرافیان از امام خواستند تا به سپاه شام آب ندهند ولی امیرالمؤمنين علیه السلام فرمودند : این کار از جوانمردی دور است به خدا قسم با ایشان همانند خودشان رفتار نمی کنم. ( 1)
سال ها از صفین گذشت و تاریخ ورق خورد و نشان داد که فرزند معاویه پس از مرگ پدر چگونه آب را بر فرزند علی علیه السلام بست و ایشان و یارانشان را چگونه شهید کرد.
معاویه، پسر ابو سفیان و هند بود که هردو سابقه دشمنی و مخالفت با رسول اکرم صل الله علیه و آل و سلم را داشتند و به اجبار اسلام را آورده بودند.
معاویه یازده سال قبل از هجرت متولد شده بود و در جوانی به پیروی از پدرش اسلام آورد.
پس از شهادت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نخست با خلافت ابوبکر مخالفت کرد ولی پس از بیعتاو را به شام فرستاد و او پس از فتح دمشق در آن جا ماند.
معاویه پس از مرگ عثمان به خون خواهی او برخواست و در صفین به جنگ با امیرالمؤمنين علیه السلام آمد. معاویه که او را استاد خدعه و نیرنگ می نامند، در اطراف خود کسانی چون عمروعاص را جمع کرده بودو با نقشه و برنامه ریزی آنان توانست با سرنیزه کردن قرآن سپاهیان علی علیه السلام را فریب بدهد و آنان را به صلح وا دارد.
معاویه از جهل جماعت استفاده می کرد و با حیله و نیرنگ عوام را بر ضد جانشین بر حق پیامبرصلی الله علیه و اله می شوراند و به کسانی چون ابوهریره ، عمروعاص و مغیره حقوق 400 هزار درهمی پرداخت می کرد تا روایات و احادیث دروغین در بیزاری امیرالمومنین علی علیه السّلام بسازد. تا جایی که وقتی در محراب مسجد در نماز صبح فرق مولا را شکافتند مردم می پرسیدند : مگر امیرالمومنین علیه السلام نماز هم می خواند؟( 2)
ظلم و فشار معاویه بر شیعیان بعد از شهادت امام علیه السّلام بیشتر شد . معاویه خود را امیرالمؤمنين خواند و به جنگ با امام حسن علیه السلام آمد و این امام مظلوم را وادار به صلحی کرد که ارزش آن صلح در نجات اسلام کمتر از قیام امام حسینعلیه السلام در زمان یزید نبود. ولی کینه از علی علیه السلام و آل ایشان لحظه ای معاویه را آرام نمی گذاشت. او دستور داد در تمام منبر ها علی علیه السلام را سب و لعن کنند. ( 3 )
دستور داد هرکه متهم به دوستی با خانواده ی امام علی علیه السلام است خانه اش را ویران کنند ،شهادتش را در هیچ دادگاهی نپذیرند و حقوق و مستمری اش را از بیت المال قطع کنند.
در زمان خلافتش شیعیان را به قتل می رساند خصومت خاندان اموی با آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم تا جایی بود که حتی قبر امیرالمومنین علیه السلام از بیم گستاخی به ایشان تا زمان امامت امام صادق علیه السلام مخفی بود . ( 4)
با این حال معاویه در انظار مردم خود را متعهد به دین و احکام نشان می داد وحتی یک نماز صبح نداشت که جماعت خوانده نشود.
معاویه در به شهادت رساندن امام حسن مجتبی علیه السلام دخالت مستقیم داشت و به دستور او اجازه ندادند بدن مطهر امام در مسجد پیامبر دفن شود. و تابوت حضرت را به تیر بستند.
امام حسینعلیه السّلام بعد ازشهادت برادر بر عهدنامه با معاویه باقی ماندند ولی معاویه با بی شرمی در اواخر عمر ، پیمان نامه ی صلح را زیر پاگذاشت و بر خلاف آن یزید فرزند شرابخوارش را جانشین خود معرفی کرد و از همه برای او بیعتگرفت.
معاویه در سال شصت هجری از دنیا رفت.
ولعن الله اباسفیان و معاویه و یزید بن معاویه
منابع:
1هشت شرح نهج البلاغه جلد
2 تاریخ خلفا سید طی
3 تاریخ الامام و المولک جلد شش محمد طبری
4 سیره ی پیشوایان مهدی پیشوایی