به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ...(سوره بقره آیه ۱۸۶)
پس آن گاه که بندگانم درباره من پرسیدند بگو: من نزدیکم و دعاکنندگان را هنگامی که مرا می خوانند اجابت می کنم...
خدایا در این شب های عزیز چیزی نداریم که به درگاهت بیاوریم. تنها دارائیمان فقرمان است در مقابل تو! کوچکی مان است در درگاه با عظمتت و بار سنگینی است از گناهانی که پشتمان را خمیده است...
خدایا خودت فرمودی: قُلْ یا عِبادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لاتَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً...(سوره یوسف آیه ۸۷)
ما هم اسراف کرده ایم بر نفس خودمان، اما از رحمتت ناامید نیستیم.
اما روسیاهیم و سرافکنده. حتی از عذرخواهی مان هم شرمنده ایم. آبرودارانی را آورده ایم برای شفاعت. همان گونه که فرموده ای از آنان خواسته ایم که برایمان استغفار کنند(سوره نسا آیه ۶۴)
از آن روزی که ما را آفریدی
به غیر از معصیت از ما ندیدی
خداوندا به حق هشت و چهارت
زما بگذر ،شتر دیدی ندیدی...